10 نکته بسیار آموزنده از ژاپنی ها

زلزله و سونامی وحشتناک ژاپن شوک بزرگی برای تمام

دنیا بود و شاید تا ماهها اسم این کشور زیبا تداعی

کننده‌ی سیل و خرابی باشد. اما در جریان آسیب هایی

که از زلزله و سونامی ژاپن دامنگیر مردمش شد ژاپنی

ها با شیوه های رفتاری مثبت درس هایی را به همگان

آموختند که بازگو نمودن آنها نقطه عطفی خواهد بود بر

ترویج گزینه های مثبت این فرهنگ ارزشمند و قابل

تحسین ...

1. آرامش

حتی یک مورد سوگواری شدید یا زدن به سروصورت هم

دیده نشد.

میزان تاثر و اندوه بطور خود بخود بالا رفته بود.

2. وقار

صفوف منظم برای دریافت آب و غذا. بدون هیچ حرف

زننده یا رفتار خشن.

3. توانمندی

بعنوان نمونه معماری باورنکردنی بطوریکه ساختمانها به

طرفین پیچ و تاب میخوردند

ولی فرو نمی ریختند.

4. رحم و شفقت

مردم فقط اقلام مورد نیاز روزانه خود را تهیه کردند و این

باعث شد

همه بتوانند مقداری آذوقه تهیه کنند.

5. نظم

غارتگری دیده نشد. زورگویی یا از دست دیگران ربودن

دیده نشد. فقط تفاهم بود.

6. ایثار

پنجاه نفر از کارگران نیروگاه های اتمی ماندند تا به خنک

کردن دستگاهها ادامه دهند.

7. مهربانی

رستورانها قیمتها را کاهش دادند. یک خودپرداز بدون

محافظ دست نخورده ماند.

دستگیری فراوان از افراد ناتوان.

8. آموزش

از بچه تا پیر همه دقیقا میدانستند باید چکار کنند و دقیقا

همان کار را کردند.

9. وسایل ارتباط جمعی

در انتشار اخبار بسیار خوددار بودند. از گزارشات مغرضانه

خبری نبود. فقط گزارشات آرامبخش.

10. وجدان

هنگامی که در یک فروشگاه برق رفت، مردم اجناس را

برگرداندند سرجایشان

و به آرامی فروشگاه را ترک کردند.

در دنیا هیچ چیزی به اندازه آموختن برای ساختن یك

زندگی انسانی اهمیت ندارد و این آموزش از هر قوم و

ملیتی میتواند باشد. انتشار این مطالب شاید بتواند به

اندازه ذره ای ناچیز در ترویج گزینه های مثبت رفتار

عمومی و فرهنگ سازی موثر باشد. پس چه زیباست در

انتشار هر آنچه به ترویج رفتارهای زیبا موثر است كوشا

باشیم.

شاهکارگوگل دربازگویی سونامی ژاپن(روی لینک زیرکلیک کنید)

http://www.liberation.fr/seisme-japon-mars-2011-avant-apres.html 

www.liberation.fr/seisme-japon-mars-2011-avant-apres.html

به گمانم این نابغه فیزیک را به اندازه کافی بشناسید. اما اینشتین جملات قصاری دارد که دقت به آنها برای جمع و جور کردن کلاف سر در گم زندگی مطمنا نمی‌تواند خالی از لطف باشد.

۱- کنجکاوی‌تان را دنبال کنید: “من استعداد به خصوصی ندارم. فقط به شدت کنجکاوم.”
درباره چه چیزی کنجکاو هستید؟ دنبال کردن کنجکاوی‌تان راز موفقیت‌تان است.

۲- پشتکار با ارزش است: “نه اینکه من خیلی باهوش باشم؛ بلکه با مسایل زمان بیشتری می‌مانم.”
تا زمانیکه به هدف‌تان برسید، پشتکار دارید؟ اینشتین می‌خواهد بگوبد، تمام ارزش تمبر پستی به این است که با تمام نیرو به چیزی بچسبد، تا اینکه به مقصدش برسد. مانند تمبر پستی باشید، مسیری را که آغاز کردید به پایان برسانید. به یاد بیاورید که در جایی دیگر اینشتین گفته بود، “من برای ماه ها و سالها فکر می‌کنم و فکر می‌کنم. ۹۹ بار نتیجه اشتباه است. صدمین بار حق با من است.”

۳- تخیل قدرتمند است: “تخیل همه چیز است. تخیل پیش نمایشی از جذابیت‌های آینده زندگانی است. تخیل با ارزش‌تر از دانش است.”
آیا از تخیل‌تان استفاده می‌کنید؟ اینشتین می‌گوید تخیل با ارزش‌تر از دانش است. به یاد بیاورید که توماس ادیسون می‌گفت: “برای ابداع، به یک تخیل خوب و کپه‌ایی از آت و آشغال نیاز دارید.”

۴- اشتباه کردن اتفاق بدی نیست: “فردی که هرگز اشتباه نکرده، هرگز چیز جدیدی را امتحان نکرده است.”
از اینکه اشتباه کردید، نترسید. اشتباه شکست نیست. اشتباهات می‌تواند شما را باهوش‌تر، سریع‌تر و بهتر کنند. در واقع شما زمانی موفق خواهید شد که دو چندان اشتباه کرده باشید.

۵- برای اکنون زندگی کنید: “من هرگز به آینده فکر نمی‌کنم – آینده به زودی فرا خواهد رسید.”
شما نمی‌توانید فورا آینده را دست خوش تغییرات کنید، بنابراین بسیار مهم است که تمام تلاش‌تان را برای “اکنون” وقف کنید.

۶- انتظار نتایج متفاوت نداشته باشید: “حماقت این است که بارها و بارها کاری یکسان انجام دهید و انتظار نتیجه‌ای متفاوت داشته باشید.”
شما نمی‌توانید کاری یکسان را هر روز انجام دهید و انتظار تفاوت در نتایجش داشته باشید. به عبارتی، برای ایجاد تغییر در زندگی بایستی در خودتان تغییراتی ایجاد کنید.

۷- حماقت و نابغگی: “تفاوت بین حماقت و نابغه بودن در این است که نابغه بودن محدودیت‌های خودش را دارد.“

۸- یادگیری قوانین و سپس بهتر بازی کردن: “شما بایستی قوانین بازی را بیاموزید. و سپس بهتر از هر فرد دیگری بازی می‌کنید.”
دو کار است که باید انجامش دهید: ابتدا باید قوانین بازی را که می‌خواهید بازی کنید بیاموزید. درست است، خیلی هیجان انگیز نیست اما حیاتی است. بعدا، شما بهتر از هر فرد دیگری بازی خواهید کرد.

۹- دانش از تجربه می‌آید: “اطلاعات، دانش نیست. تنها منبع دانش، تجربه است.”
دانش از تجربه می‌آید. شما می‌توانید درباره‌ی کاری بحث کنید، اما بحث کردن فقط درکی فیلسوفانه از آن کار به شما می دهد. شما بایستی در ابتدا آن کار را تجربه کنید تا بدانیدش. چه کنیم؟ تجربه بیاندوزید. وقت‌تان را خیلی بابت اطلاعات نظری صرف نکنید، بروید و کاری انجام دهید تا تجربه‌ایی با ارزش را کسب کنید.

دعوت

ترا افسون چشمانم ز ره برده ست و مي دانم

چرا بيهوده مي گويي دل چون اهني دارم

نمي داني نمي داني که من جز چشم افسونگر

در اين جام لبانم باده ي مرد افکني دارم.

چرا بيهوده مي کوشي که بگريزي ز اغوشم

از اين سوزنده تر هرگز نخواهي يافت اغوشي

نمي ترسي؟که بنويسند نامت را

به سنگ تيره ي گوري شب غمناک خاموشي

بيا دنيا نمي ارزد به اين پرهيز و  اين دوري

فداي لحظه اي شادي کن اين روياي هستي را

لبت را بر لبم بگذار کز اين ساغر پر مي

چنان مستت کنم تا خود بداني قدر مستي را

تو را افسون چشمانم ز ره برده ست و مي دانم

که سر تا پا به سوز خواهشي  بيمار مي سوزي

دروغ است اين اگر پس ان دو چشم راز گويت را

چرا هر لحظه بر چشم من ديوانه مي دوزي؟

عنی خاطرات بی غبار

کوچه 

بی تو مهتاب شبی باز از آن کوچه گذشتم

   همه تن چشم شدم خیره به دنبال تو گشتم

     شوق دیدار تو لبریز شد از جام وجودم

       شدم آن عاشق دیوانه که بودم

 در نهان خانه ی جانم گل یاد تو درخشید

   باغ صد خاطره خندید

     عطر صد خاطره پیچید

یادم آمد که شبی با هم ازآن کوچه گذشتیم

   پر گشودیم و در آن خلوت دلخواسته گشتیم

ساعتی بر لب آن جوی نشستیم

تو همه راز جهان ریخته در چشم سیاهت

من همه محو تماشای نگاهت

آسمان صاف و شب آرام 

یادم آمد تو به من گفتی : از این عشق حذر کن !

لحظه ای چند بر این آب نظر کن !

آب آیئنه ی عشق گذران است ،

تو که امروز نگاهت به نگاهی نگران است !

باش فردا که دلت با دگران است !

تا فراموش کنی چندی ازین شهر سفر کن ! 

با تو گفتم حذر از عشق ؟ ندانم

سفر از پیش تو ؟  هرگز نتوانم

روز اول که دل من به تمنای تو پر زد

چون کبوتر لب بام تو نشستم

تو به من سنگ زدی ! من نه رمیدم نه گسستم

باز گفتم که تو صیادی و من آهوی دشتم !

تا به دام تو در افتم همه جا گشتم و گشتم !

حذر از عشق ندانم . سفر از پیش تو هرگز نتوانم ، نتوانم !

یادم آمد که دگر از تو جوابی نشنیدم .

پای در دامن اندوه کشیدم

نگسستم ؛ نرمیدم ..... 

رفت در ظلمت غم آن شب و شب های دگر هم !

نگرفتی دگر از عاشق آزرده خبر هم !

نکنی از آن کوچه گذر هم ! ....

بی تو اما ؛ به چه حالی من از آن کوچه گذشتم ...

(( فریدون مشیری ))

کانی

هه ر كاتی ده كه ومه بیری

وه كو روژانی جوانی

بو ساریژی زامه كانم

به ته نیا دیمه سه ر كانی

زوخاوی دل هه ل ده ریژم بو ورده شه پوله كانی

ئه م به سته یه بو ده خوینم به لاوه ك یا به گورانی

كانی كانی تو جیژوانی پریه كانی

تو ئایونه ی ئاسمانی

خونی جه رگی چیا سه خت و به ر زه كانی

خوزگا ئه وه ی من ده ی زانم توش بیزانی

كانی كانی

ده زانی بو زور دی مه لات؟

چون له لای تو به جی ماون جی پی كانی

كانی كانی

تو شاهیدی پشكوتنی ئه وینیكی ئا سمانی

قاتلی من له توی دا شورد په ن جه كانی

خونی دلم تكاوه نیو ئاوی كانی

به ده م دزه ی ئه وینه وه

ده مردم و نه م ده زانی

كانی كانی كانی كانی
 

برای دیدن ترجمه فارسی ادامه مطلب رادنبال کنید

کوچه

از کوچه ای عبور میکردم ...

جای پای تو جا مانده بود ...

هم اکنون خانه من است ...

چرا نیامدی ..؟

شعرم چشم انتظار دیدار بود ...

دسته گلی در آغوش دارم ...

از دیروز آبش میدهم ...

کی بیایی ..؟

چشمانم خشک شده ...

بخاطرت باز نگه میدارم ...

چشمان خسته را نبسته ام ...

تا راه برایت روشن باشد ...

دلم را مانند قالیه سرخی سر

راهت پهن کرده ام ...

تا قدم هایت آرام باشند ...

باز بیا تا نگاهت کنم ...

چشمانم را از تو پر کنم ...

وقتی تو میهمان دلم باشی هیچ

چیزی از خدا نمیخواهم ...

تقدیم به همه مادران دنیا